Fani wycieczek w mroku (np. w jaskiniach czy ciemnych wąwozach) docenią wbudowaną lampę błyskową, a jeśli nie wystarczy im jedna, mogą podpiąć dodatkową do specjalnej stopki. Reportażyści zrobią tym aparatem 15 klatek na sekundę – a wiemy, jak wiele może się wydarzyć w podróży nawet podczas jednej sekundy. Mechanizm TravelMate P4 16. Ten laptop dla firm, zaprojektowany z myślą o pracownikach hybrydowych małych i średnich firm oraz dużych przedsiębiorstw, wyróżnia się wysoką wydajnością, dobrymi zabezpieczeniami i szybkim ładowaniem akumulatora. Dowiedz się więcej. Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Zapisz osiem wskazówek podpowiedzi rad dla znajomej osoby która w swoim życiu chciałaby wydać plon stokrotny mariusz0412197ow63n7 mariusz0412197ow63n7 Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Równo 120 lat temu w Paryżu otwarto pierwszą wystawę prac Pabla Picassa. Wielki malarz, ikona sztuki, współtwórca kubizmu i jego propagator był wielką indywidualnością, ale i ekscentrykiem, który zaskakiwał przyjaciół i najbliższych. Ze wspomnień wiemy, że był kochliwy, a jego miłości stały się jego muzami - miały wielki wpływ na jego sztukę. Przygotowaliśmy dla was quiz z wiedzy o wielkim malarzu. Czy wiecie o nim wszystko? Sprawdźcie się z nami! Foto: Bettmann / Contributor / Getty Images Pablo Picasso 1. Gdzie urodził się Pablo Picasso? Picasso urodził się w jednym z największych miast Andaluzji, w Maladze Następne pytanie Pablo Ruiz Picasso urodził się 25 października 1881 r. w Maladze. 2. Picasso to jedno z dwóch początkowo używanych nazwisk artysty. Po kim je przyjął? Picasso było panieńskim nazwiskiem matki malarza Następne pytanie Artysta tak naprawdę nazywał się: Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso. Zgodnie z hiszpańskim zwyczajem początkowo przyjął nazwiska obojga rodziców (Pablo Ruiz Picasso). Później zdecydował się - ponoć ze względu na podwójne "s" - na nazwisko matki. 3. Skoro jesteśmy już przy rodzicach - kim był jego ojciec? Ojciec Picassa również był rysownikiem i malarzem Następne pytanie Don José Ruiz y Blasco (1838–1913) był nie tylko rysownikiem i malarzem, ale także konserwatorem w muzeum. To właśnie on odkrył talent syna. 4. W 2010 r. odnaleziono 271 dzieł Picassa u Pierre'a Le Guenneca. Kim był dla Pabla Picassa? Elektrykiem, który trzymał prace Picassa przez 40 lat w garażu! Następne pytanie Pierre Le Guennec pracował u Picassa jako elektryk i złota rączka przez ostatnie trzy lata życia malarza. Dzieła przeleżały blisko 40 lat w garażu małżeństwa w miejscowości niedaleko Mougins na południu Francji, gdzie Picasso mieszkał przez 12 lat do śmierci. Wśród znalezionych prac były kolaże, akwarela, gwasze, litografie, zeszyty i rysunki powstałem w latach 1900-32. 5. Jak nazywał się polski fotograf, z którym po II wojnie światowej zaprzyjaźnił się Picasso? Michel Sima, czyli Michał Smajewski, i Pablo Picasso zaprzyjaźnili się po zakończeniu II wojny światowej Następne pytanie Zaprzyjaźnili się w Golfe-Juan podczas wakacji w 1946 r. Dla Picasso to była pierwsza powojenna wyprawa na Lazurowe Wybrzeże, a dla fotografa - miejsce rekonwalescencji, ale i pracy. Dzięki Simie posiadamy setki zdjęć Picassa. 6. To chyba jego najsłynniejsze dzieło - monstrualnych rozmiarów obraz powstał w 1937 r. i uznawany jest za jeden z najbardziej poruszających w historii. Jaki jest jego tytuł? Picasso rozlicza się z wojną domową w Hiszpanii, cierpieniem ludzi i zwierząt oraz panującym chaosem Następne pytanie "Guernica" znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego Centrum Sztuki Królowej Zofii w Madrycie i uważana jest za jeden z najbardziej poruszających obrazów w historii. Obraz - cały w odcieniach szarości, czerni i bieli - ma 3,49 m wysokości i 7,76 m w poprzek. Został zamówiony przez rząd republikański. Jest wyrazem hołdu złożonego baskijskiemu miastu Guernica, które 26 kwietnia 1937 zostało zbombardowane przez Luftwaffe. 7. Gdzie artysta spędził II wojnę światową? Picasso zawieruchę wojenną spędził w Paryżu Następne pytanie Picasso jeszcze przed wojną przeprowadził się do Paryżu. W 1944 r. wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, a tuż po wojnie zaangażował się w ruchy lewicowe i pokojowe. Wątku przyjaźni z komunistami jednak mu nie wybaczono. Zaraz po wojnie wyjechał i zamieszkał na stałe na Lazurowym Wybrzeżu. 8. A oto i jedna z jego wielkich muz. Jak się nazywa bohaterka obrazu? Dora Maar to fotografka, malarka, poetka, ale świat ją zapamiętał jako kochankę Picassa Następne pytanie Maar i Picasso poznali się pod koniec 1935 r. Romans trwał dziewięć lat. Dla niej artysta zostawił swoją ówczesną partnerkę, Marie-Thérèse Walter - również bohaterkę jego obrazów. Na zdjęciu - obraz Picassa "Femme dans un fauteuil (Dora Maar)" - rzadko eksponowany portret ukochanej z 1942 r. 9. Picasso nie należał do osób skromnych... Mówił, że już od najmłodszych lat malował jak... Picasso stworzył swoją legendę. Porównywał się do Mozarta i Rafaela Następne pytanie Pablito nie spędzał zbyt dużo czasu z rówieśnikami, oddawał się pasji malowania, tworzenia. Po latach - kiedy był już sławnym i wziętym artystą - zaczął tworzyć swoją wielką legendę. Uważał się za geniusza. Takiego, jakim był wcześniej Mozart, czy Rafael właśnie. 10. Pablo Picasso odwiedził Polskę w... Picasso wziął udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu w 1948 r. Następne pytanie Tak! Picasso pojawił się w Polsce w 1948 r. i wziął udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu. Odwiedził także kilka innych miast - Warszawę. Tamtejszemu Muzeum Narodowemu podarował swoją kolekcję ceramiki, rysunków i barwnych druków. Przy okazji była to jego pierwsza w życiu podróż samolotem. 11. Przy okazji narysował w stolicy Polski pewien rysunek. Co przedstawiał? Niestety, rysunek Syrenki przetrwał tylko do 1953 r. Następne pytanie "Syrenka" to nieformalna nazwa rysunku. W 1953 r. został zniszczony, a w 2019 r. - odtworzony w dawnym miejscu. Mieszkanie z muralem ma obecnie adres ul. Deotymy 48/24. Malarz, który w latach 50. pokrył "Syrenkę" farbą, miał powiedzieć: "Rany, kto to pani zrobił, mój szwagier by to namalował". 12. O kradzież jakiego obrazu był podejrzany Picasso? A wszystko na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności... Następne pytanie 21 sierpnia 1911 r. obraz da Vinci skradziono z Luwru, a na liście podejrzanych znalazł się Picasso i Guillaume Apollinaire. Został aresztowany i przesłuchany. A wszystko z powodu zakupionych parę lat wcześniej dzieł sztuki niewiadomego pochodzenia... 13. Jego pierwszą żoną była... Olga Chołowa, czy też Koklowa, była jedną z dwóch żon Picassa Następne pytanie Artysta wziął ślub z Koklową, tancerką, w 1918 r. Nie interesowała się malarstwem, więc dla Picassa był to koniec życia zgodnie z zasadami bohemy. Związek zakończył się w 1955 r., kiedy Olga zmarła. Para jednak od 1928 r. była w separacji. 14. W Stanach Zjednoczonych znajduje się rzeźba, którą zaprojektował Picasso. W którym mieście możemy ją zobaczyć? Słynna rzeźba Picassa znajduje się na Daley Plaza w śródmieściu Chicago Następne pytanie Powstała w 1967 r. monumentalna rzeźba to jedno najpopularniejszych miejsc w Chicago. Początkowo nie została przyjęta zbyt ciepło. Ma ponad 15 m wysokości i waży 147 ton. Warto podkreślić, że Picasso zaprojektował rzeźbę, a wykonali ją podwykonawcy firmy architektonicznej Skidmore, Owings & Merrill. Artyście zaproponowano zapłatę w wysokości 100 tys. dol., ale odmówił, stwierdzając, że chce podarować swoją pracę miezkańcom. 15. Po powrocie z Polski był zafascynowany rodzimym folklorem. Wskutek czego namalował Françoise Gilot - jedną ze swoich partnerek życiowych - w... Françoise Gilot ubrał w kożuch kupiony w Krakowie Następne pytanie Picasso nie pozostał obojętny wobec polskiego folkloru. Kupił więc kożuszek w Krakowie, w który odział Gilot i wykonał wiele grafik przedstawiających partnerkę. Obrazy zatytułował "Kobieta w polskim okryciu". Odbitki znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie. 16. Twórczość Picassa podzielona jest na... kolory. Jakiego etapu w chronologii nie znajdziemy? Różowy i błękitny to najbardziej znane okresy twórczości Picassa Następne pytanie W okresie różowym malował sceny z życia cyrkowców (obrazy powstałe w latach 1904-1906: "Dziewczyna na kuli", "Kuglarze", "Toaleta", "Rodzina arlekina"), a błękitnym - biedotę i niziny społeczne (obrazy powstałe w latach 1901-1904: "Życie", "Stary gitarzysta", "Dwie siostry", "Prasowaczka"). 17. Jego najdrożej sprzedanym obrazem jest... "Les Femmes d’Alger (Version O)" "Young Girl with a Flower Basket" I to za 179,4 mln dol. w 2015 r.! Następne pytanie "Les Femmes d'Alger" to seria 15 obrazów Picassa. Wersja "O” to ostatni obraz z serii, namalowany w 1955 r. W 1997 r. został sprzedany za 31,9 mln dol. w Christie's w Nowym Jorku. Ten akurat obraz został kupiony przez Brytyjkę, Libby Howie, dla anonimowego kolekcjonera z Arabii Saudyjskiej mieszkającego w Londynie. Ponownie na aukcji znalazł się w maju 2015 r. Wycena przedsprzedażowa wyniosła 140 mln dol. Obraz został sprzedany za 179,4 mln dol. przez byłego premiera Kataru Hamada bin Jassima bin Jabera Al Thaniego. 18. Ile dzieci miał Pablo Picasso? Picasso doczekał się trójki dzieci - każde z inną partnerką Następne pytanie Z małżeństwa z Olgą Koklową urodził się syn, Paul. Z kolejnego związku - z Marią Teresą Walter - miał córkę Mayę, zaś z Françoise Gilot – syna Claude’a i córkę Palomę. 19. Skoro już wiemy ile dzieci miał Picasso, to czym się zajmuje jego córka? Jest pielęgniarką w szpitalu psychiatrycznym Paloma Picasso jest projektantką mody. I to wcale znaną! Następne pytanie Paloma Picasso to prawdziwa bizneswoman. Jest projektantką mody - założyła firmę i stworzyła własną markę. Stąd mamy nazwane jej imieniem perfumy oraz linię ubiorów wieczorowych. Przy okazji warto dodać, że także projektuje biżuterię dla Tiffany & Co. Mieszka w Lozannie, w Szwajcarii. 20. W którym roku zmarł Pablo Picasso? Pablo Picasso zmarł 8 kwietnia 1973 r. w Mougins na południu Francji Następne pytanie Picasso zmarł z powodu obrzęku płuc i niewydolności serca, podczas kolacji dla przyjaciół, którą zorganizowali wraz z żoną Jacqueline. Został pochowany w Château of Vauvenargues niedaleko Aix-en-Provence. Jacqueline uniemożliwiła swoim dzieciom, Claude i Paloma, udział w pogrzebie. Z rozpaczy po stracie męża popełniła samobójstwo w 1986 r. Miała 59 lat. Twój wynik: Nie najlepiej.. Mogło być lepiej, ale nie ma co się załamywać. Nie każdy musi znać biografie czołowych malarzy historii sztuki. Widocznie kubiści to nie są twoi ulubieńcy... Twój wynik: Dobrze! Winszujemy wiedzy i znajomości osoby Pabla Picassa, ale i jego twórczości. Nie ma co - wiesz o nim prawie wszystko! Twój wynik: Wow! Gratulacje Super! Pablo Picasso - jak i jego twórczość - nie ma przed tobą żadnych tajemnic. Wiedzy możemy pozazdrościć. Data utworzenia: 24 czerwca 2021 09:58 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Home Szkoła i EdukacjaGimnazjum Tola1335 zapytał(a) o 18:22 Napisz wskazówki "Dyzizion 303" -Polski zad 1 Jakie dokonania dokonał lotnik sierżant Wunsche? zad2 I napisz wskazówki dla malarza, który ma uwiecznić scene w chmurach (scena ta dotyczy sierżanta Wusche) 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi myszkadonia00@interi... odpowiedział(a) o 18:45 No własnie ja sam nie wiem a mam takie same zadnie ... ;/ 0 0 alinkaa0078@w... odpowiedział(a) o 17:00 ja tez mam takie zadaniee:( 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub Nigdy nie sięgał po pędzel bez odmówienia modlitwy. Był wybitnym malarzem wczesnego renesansu, nadto dominikaninem, człowiekiem wielkiej pokory, łagodności i pobożności. Mieszanka, przyznajmy, dość szokująca. Już za życia miał przydomek „Beato” (błogosławiony). Beatyfikował go jednak dopiero Jan Paweł II w roku 1982. Urodził się około 1400 roku jako Guido di Pietro w pobliżu Florencji. Kiedy skończył dwadzieścia lat, wstąpił do klasztoru dominikanów w Fiesole, gdzie przybrał imię Jana z Fiesole. Do historii Kościoła i historii sztuki przeszedł jako Fra Angelico (Brat Anielski). Otrzymał ten przydomek, ponieważ tematem jego dzieł były często postacie aniołów. Wiele lat spędził we florenckim klasztorze św. Marka, ale modlił się i malował również w Kortonie, Foligno i Orvieto. W połowie XV w. zyskał taką sławę, że sprowadzono go do Rzymu, gdzie - na zlecenie papieży Eugeniusza IV i Mikołaja V - wykonał freski w kaplicy pałacu watykańskiego. Zmarł 18 lutego 1455 r. w Rzymie. Według tradycji, po jego śmierci po policzku każdego z namalowanych przez niego aniołów spłynęła łza. Pochowano go w rzymskim kościele Sopra Minerva. Aby zasmakować piękna dzieł Fra Angelica, najlepiej zwiedzić klasztor św. Marka we Florencji, w którym wiele ścian zdobią freski artysty dominikanina. U szczytu schodów prowadzących na pierwsze piętro znajduje się niezwykle piękne „Zwiastowanie”, z inskrypcją przypominającą zakonnikom, aby przechodząc obok odmawiali „Zdrowaś Maryjo”. Dalej w 44 celach mnichów znajdują się pobożne freski Fra Angelica lub jego pomocników przedstawiające sceny z Ewangelii. W tym samym klasztorze kilkadziesiąt lat później przeorem był Girolamo Savonarola, asceta, grzmiący z ambony na artystów za uleganie fascynacji pięknem, które odwodzi od Boga. A przecież ilekroć szedł do swej celi, musiał zatrzymywać wzrok na radosnym, kolorowym „Zwiastowaniu” namalowanym przez swojego współbrata. Musiał więc dostrzegać, że między wiarą a sztuką może istnieć głęboka jedność, że obie te dziedziny ludzkiego ducha nie muszą ze sobą walczyć, ale mogą się nawzajem wzbogacać, inspirować, przenikać. Niestety, głęboka jedność wiary i sztuki, która owocowała tak obficie przez wieki, dziś została w znacznym stopniu zerwana. Jan Paweł II w Liście do artystów wzywał do odnowienia tego utraconego przymierza, powołując się między innymi na dzieło Fra Angelica. Pisał: „Kościół potrzebuje sztuki. Musi bowiem sprawiać, aby rzeczywistość duchowa, niewidzialna, Boża, stawała się postrzegalna, a nawet w miarę możliwości pociągająca”. Ale też przekonywał artystów, że religia jest wciąż wielkim źródłem natchnienia: „O ileż uboższa byłaby sztuka, gdyby oddaliła się od niewyczerpanego źródła Ewangelii!”. Nie wszyscy mogą być artystami, to oczywiste. A jednak, jak stwierdził Papież: „zadaniem każdego człowieka jest być twórcą własnego życia: człowiek ma uczynić z niego arcydzieło sztuki”. A zatem do dzieła! Świat malarstwa Fra Giovanniego da Fiesole jest światem idealnym, którego atmosfera emanuje pokojem, świętością, harmonią i weselem, i którego realność materializuje się w przyszłości, kiedy na Nowej Ziemi i w Nowych Niebiosach zatriumfuje ostateczna sprawiedliwość – tak mówił o artyście z Florencji papież Pius XII. Kiedy Guidolino di Pietro – bo tak brzmi prawdziwe imię Beato Angelico – już jako uznany artysta wstępował do klasztoru dominikanów w Fiesole, oczekiwał na niego jako bezpośredni mistrz i nauczyciel ojciec Antonino Pierozzi, człowiek niezwykłej wiary i szerokich horyzontów, który na kartach historii Kościoła zapisał się jako św. Antonino. Były to czasy, kiedy wśród dominikanów ścierały się dwie tendencje: jedni ciążyli bardziej ku studiowaniu i poszerzaniu wiedzy uniwersyteckiej, inni większy nacisk kładli na przepowiadanie słowa Bożego. Aby wyjść naprzeciw obydwu nurtom, rezolutny biskup Florencji postanowił przebudować konwent, dzięki czemu zwolennicy obydwu opcji będą mogli zamieszkać osobno; jedni oddadzą się studiom, drudzy przepowiadaniu. W ten sposób został rozbudowany pod patronatem Cosimo de Medici klasztor św. Marka, zaprojektowany przez wybitnego wówczas architekta Michelozzo. Prace nad ozdobieniem ścian freskami powierzono Fra Giovanniemu, znanemu właśnie jako Beato Angelico. Cela oznaczona numerem 10 wspomnianego klasztoru przeznaczona była dla przeora. Artysta nie miał wątpliwości, jaki fresk powinien ją zdobić; wybrał ewangelijną scenę ofiarowania Jezusa w świątyni. Dlaczego? Jego myśl biegła następująco: gdy Maryja i Józef zgodnie z żydowskim zwyczajem przynieśli swego Pierworodnego do świątyni, Symeon natychmiast rozpoznał w Nim Mesjasza. Przeor klasztoru również winien rozpoznawać w młodych adeptach mnisiego życia powołanie, dlatego właśnie Symeon powinien mu patronować. W malowidle Beato Angelico spotkanie Świętej Rodziny z Symeonem odbywa się w obecności świadków; są nimi św. Piotr Męczennik i Anna, córka Fanuela. Punkt centralny fresku wyznaczają dłonie Maryi – dłonie, które ofiarowują i przyjmują zarazem. Z twarzy Matki Chrystusa emanuje niezmącony spokój, jednak kolorystyka Jej szat wskazuje na późniejszą realizację proroctwa o duszy, którą przeniknie miecz. Fiolet płaszcza symbolizuje cierpienie, czerwień sukni mękę. W taką symbolikę wpisują się igrające płomienie ognia, wydobywające się z ołtarza i niemal smagające dłonie młodziutkiej Matki Zbawiciela. Najbardziej niezwykły moment malowidła to jednak spotkanie oczu: wzrok małego Jezusa napotyka oczy starca Symeona. Na linii spojrzeń niemal iskrzy. Nić pełnego zrozumienia mówi wszystko: starzec uświadamia sobie, Kogo trzyma w dłoniach, Jezus zdaje się czytać w myślach pobożnego Izraelity. Ten bezsłowny dialog sprawia, że niemal statyczna scena nabiera dynamizmu. Spoglądający na fresk staje się uczestnikiem akcji. Przenosi się w miejscu i czasie. Nagle znajduje się w świątyni jerozolimskiej, stoi obok córki Fanuela i Piotra Męczennika i niemal słyszy wyśpiewany kantyk starca. Anna lewą dłonią zdaje się wskazywać Niemowlę. Pozostałe trzy postacie skupiają wzrok na Symeonie i Jezusie. Na twarzy Symeona pojawia się niemal uśmiech, jakby powodowany czystą niewinnością Dziecka, jednak w oczach widać cień przyszłych wydarzeń: starzec zdaje się rozpoznawać tajemnicę śmierci Chrystusa. Krzyż zresztą wpisany jest w krąg aureoli, która otacza główkę Dziecka. A czy szaty, którymi oplecione zostało Niemowlę, nie przypominają już całunu? Piękno postaci zostaje wydobyte przez złote światło, które dominuje we fresku. To właśnie ono wyodrębnia postacie z otaczającego je tła, odcina i uwyraźnia. Zieleń płaszcza proroka dorzuca klimat nadziei do tego światła, tak że cień zapowiadanej śmierci zostaje jakby złagodzony. W ten właśnie sposób głosił Ewangelię mnich Zakonu Kaznodziejskiego, Beato Angelico.

zapisz wskazówki dla malarza który ma uwiecznić scenę w chmurze